Klik hier om het online te bekijken | Website
Onderstaand treft u een overzicht aan van onze trainingen, met daaronder de uitslag van onze cursistenevaluaties en enkele uitspraken van hen.
Uitgebreidere informatie over onze trainingen kunt u vinden op onze website
De gemiddelde score van onze cursistenevaluaties:
Enkele uitspraken van cursisten:
In toenemende mate worden hulpverleners geconfronteerd met schrijnende echtscheidingen, de zogenaamde “vechtscheidingen” die vaak het leven van veel gescheiden ouders en hun kinderen dagelijks bepalen, soms zelfs vergiftigen. Voor hulpverleners betekent het zorgvuldig balanceren in uiterst ingewikkelde situaties waarbij vaak het gevoel ontstaat dat één verkeerde beweging naar de ene kant bezuurd moet worden met twee stappen in de achteruit. Vaak heeft dit tot gevolg dat we voorzichtig, soms zelfs vermijdend gedrag gaan vertonen door i.p.v. partijen trachten te verenigen in de “spreekkamer”, we ze gescheiden en apart van elkaar gaan begeleiden.
Deze beweging is volstrekt begrijpelijk gezien de ”kolkende massa” waarin we dreigen te verzuipen maar is meestal weinig effectief en pleit voor het betrekken en begeleiden van de verschillende partijen gezamenlijk. Dit vraagt om het kunnen innemen van een stevige positie naar o.a. meervoudige partijdigheid.
Het is ook voor ons hulpverleners vaak niet te begrijpen dat ouders, die jaren met elkaar getrouwd zijn geweest, het bed gedeeld, elkaar lief hebben gehad, vaak bewust voor kinderen hebben gekozen, verzeild zijn geraakt met elkaar in een bittere strijd om de “gunst“ of het in hun ogen welzijn van hun kinderen.
Interesse? Op onze website vindt u een uitgebreide beschrijving van deze training.
Er wordt van sociaal werkers veel gevraagd. Er wordt van alle kanten aan je getrokken en het is ingewikkeld om jezelf niet kwijt te raken in alle verwachtingen en eisen van cliënten, collega’s, managers, opdrachtgevers en van je drukke persoonlijke leven.
In dit coaching traject ontdek je je persoonlijke, innerlijke kompas en leer je daarop je eigen koers te varen. Dit traject heeft door zijn intensiteit en omdat we niet werken op gedragsniveau maar vanuit het persoonlijkheidsniveau veel effect op de lange duur.
Hoe gaan we te werk.
We maken drie afspraken met een tussentijd van een paar (oefen-)weken.
Artikel van Sjef de Vries, een bewerking is verschenen in: Vakblad Sociaal Werk -> Uitgave 3/2018
Hoe sociaal werkers hulpverlenen wordt in grote mate ondersteund door de uitkomsten van het wetenschappelijk onderzoek naar wat er werkt. Daarom is het jammer dat die uitkomsten maar moeizaam terecht komen bij de werkers. Aan de hand van tien bewezen effectieve ‘sleutels’ zullen de recente wetenschappelijke inzichten vertaald worden naar de praktijk. Tezamen kunnen ze de deur naar grotere effectiviteit openen.
Een van de belangrijkste uitkomsten van het wetenschappelijk onderzoek is dat het niet de methodes zijn, hoe bewezen effectief ook, die het effect bepalen. Dat zijn de personen die hem hanteren. Een zin als ‘Triple P werkt goed bij adolescenten’ moet dan ook gelezen worden als “er zijn hulpverleners en adolescenten die met Triple P succes hebben”. In plaats van Triple P kan men zowat elke bonafide adolescentgerichte methode invullen. Methodes, zelfs die met tegengestelde theorieën en protocollen kunnen even effectief zijn. Ook de specifieke technieken, ontworpen voor een specifiek effect, blijken niet het verschil te maken. Methoden en specifieke technieken lijken inwisselbaar. Dat is niet het geval met unieke karakter van elke hulpverleningsinteractie, de kwaliteit ervan lijkt bepalend voor het effect. Hulpverlening is een relationeel fenomeen, geen instrumenteel. (*)
Als het niet de methoden en technieken zijn die de effectiviteit verklaren, wat werkt dan wel?
Nieuwsgierg naar de tien bewezen "sleutels" en graag verder lezen: download hier het hele artikel
Het boek De verhuizing van de verzorgingsstaat geeft terecht aanleiding tot een grondige discussie over de decentralisatie. Maar daarmee dreigt iets wezenlijks onder te sneeuwen: hoe sociaal werkers met de transitie omgaan. Gelukkig komen ze in het boek op een overzichtelijke manier aan het woord.
Door Sjef de Vries, 2 november 2018
Vanaf het begin van de transitie is er kritiek geweest op de te grote nadruk op eigen kracht, op de te overspannen verwachtingen van de hulp uit sociale netwerken, en op de ingeperkte rol die de professional en de hulpverlening daarin kreeg. Dat tegengeluid heeft in de alles vragende ombouw en de noodzaak van de bezuinigingen weinig gehoor gevonden.
Versterken van eigen kracht en het inzetten van sociale netwerken werden als de oplossing gezien en hebben een dwingend karakter gekregen. De keren dat sociaal werkers hebben moeten horen en lezen dat ze dat zij hun hulpverleningsreflex moeten afleren, dat ze moeten stoppen met betuttelen, zijn de laatste jaren niet te tellen. Het heeft veel onzekerheid teweeggebracht, blijkbaar doen ze iets verkeerds wat het succes van het nieuwe beleid blokkeert.
Een werkelijkheid die voor werkers reëel is
In zijn reactie op het boek gaat Nico de Boer nog een stap verder, hij opteert voor ‘andere sociaal professionals, met andere technieken, in andere settings’, wil het beleid succesvol kunnen worden.
De Boer doet verder nogal badinerend over de beschreven werkelijkheid van aanpassing en stil verzet van de sociaal werkers in de transitie. Dat die voor de werkers wel degelijk reëel is blijkt bijvoorbeeld uit het interview met Nynke Andringa die ‘koude rillingen van herkenning’ kreeg. Gelukkig neemt het boek de dagelijkse praktijk wel als handvat om kritisch naar het beleid te kijken.
Wil je kopij aanleveren voor de volgende nieuwsbrief? Dat kan via de mail. Redactie: Jo Janssen
Deze publicatie is met zorg samengesteld. De redactie aanvaardt evenwel geen aansprakelijkheid voor eventuele fouten in deze nieuwsbrief.
tel. 0495 - 450667 | Email
Afmelden van deze Nieuwbrief | Denk aan het milieu voordat u deze e-mail print!